امروزه کشورهای قدرتمند جهان به واسطه بی عدالتی در نظم جهانی نبض سازمان ملل متحد را در اختیار دارند!
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خطوط، به مناسبت روز جهانی صلح، به نقد و بررسی این روز و دلیل نام‌گذاری آن می‌پردازیم. آنچه در ادامه می‌بینید بیان نظرات کوروش محمدی، رئیس انحمن آسیب‌شناسی اجتماعی ایران می‌باشد.
سازمان ملل متحد منفعل‌ترین عنصر هستی بین‌الملل
محمدی گفت: روز جهانی صلح ابتکاری بود که سازمان ملل متحد در سال 1981 با این هدف که کشورها را به یکدیگر نزدیک‌تر کند، مطرح کرد تا روحیه عدالت در سرتا سر جهان برقرار شود.
سازمان ملل متحد به شدت بر اساس نمادها و اقدامات سمبلیک در عرصه جهانی ایفای نقش می‌کند
وی ادامه داد: سازمان ملل متحد به دور از اهدافی است که در مصادیق نام‌گذاری این روز در نظر داشته‌اند. امروزه کشورهای بزرگ و قدرتمند جهان به واسطه بی عدالتی که در نظم جهانی وجود دارد و بهره‌برداری‌هایی که از سایر کشورها انجام می‌شود، نبض سازمان ملل متحد را در اختیار دارند در واقع سازمان ملل متحد به یک نماد انفعال و بی عدالتی تبدیل شده است. حتی این نام گذاری هم یک انفعال بوده است و این نشان می‌دهد سازمان ملل متحد به شدت بر اساس نمادها و اقدامات سمبلیک در عرصه جهانی ایفای نقش می‌کند.
رئیس انجمن آسیب‌شنایی ایران افزود: همزمان با همین نام‌گذاری‌ها و رفتارهای نمادی، میلیون‌ها انسان در اثر بی‌عدالتی، ظلم و رفتارهای انسان‌ستیزانه در اکثر کشورها به کام مرگ فرو رفته و ظلم‌هایی بر بشر روا داشته شده است.در همین امروز که مصادف با روز جهانی صلح است، متاسفانه جای جای این جهان درگیر جنگ و جنگ‌های نابرابر هستند یعنی آواره شدن ملت‌ها و قرارگیری در فقر.
محمدی گفت: در واقع سازمان ملل متحد امروزه منفعل‌ترین عنصر هستی بین‌الملل است که نه تنها در باب ایجاد صلح و عدالت در جهان و برای ایجاد رفاه برابر برای انسان‌های کره زمین منفعل است، بلکه در ساختار خود هم به نوعی بی‌عدالتی را نهادینه کرده است.
اجازه نمی‌دهند صلح در جهان برقرار باشد
وی افزود: امروزه روز جهانی صلح بیشتر شبیه به تمسخری از عدالت، صلح و امنیت در جهان است. همچنین بیشتر تمسخری به واژه‌‌سازی‌هاست و تمسخری است از رسالتی که سازمان ملل متحد تعریف کرده.
این آسیب‌شناس با بیان اینکه واژه صلح یک حرف بی‌اساس است، ادامه داد: واژه صلح یک حرف بی‌اساس در جامعه جهانی است ما می‌بینیم که سازمان ملل متحد حتی یک مورد هم از بروز جنگ در بین کشورها پیشگیری نکرده است، بیشتر در این موارد یک تماشاگر منفعل است و مدیریت سازمان ملل متحد در اختیار همان ارکان قدرت کشورهای استکباری است که سایر کشورهای دنیا را به نوعی بازی می‌دهند.
سازمان ملل متحد امروز حتی در حد تبادل زندانیان دو کشور عاجز است، نتوانسته است کاری در این خصوص انجام دهد
محمدی مطرح کرد: فریاد عدالت خواهی در سازمان ملل متحد یک حرف مسخره است، تمسخری است که اگر ما فکر کنیم امروز سازمان ملل متحد با مصداق نمادین روز جهانی صلح بخواهد در ایجاد صلح جهانی با ندای برقرای عدالت ایفای نقش کند.
وی خاطرنشان کرد: مرور کارتل‌ها و مافیای اقتصادی که در دنیا شکل گرفته یا مافیای سیاسی که در حوزه مواد مخدر کار میکنند یا آن هایی که در جنگ و اقتصاد جنگی کار میکنند، اجازه نمی‌دهند که صلح در جهان برقرار باشد. رقابتی که بین کارتل‌های اقتصادی است حرف اول را در سیاست‌گذاری‌های سازمان ملل می‌زند از این رو نمی‌شود روز جهانی صلح را به عنوان یک مصداق درست در جهان پذیرفت. بیشتر بازی با کلمه است. سازمان ملل متحد امروز حتی در حد تبادل زندانیان دو کشور عاجز است، نتوانسته است کاری در این خصوص انجام دهد.
حق وتو مصداقی بر بی عدالتی
رئیس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی ایران بیان کرد: خیلی از اتفاقاتی که بین کشورها در پیرامون صلح و تبادل زندانیان رقم می‌خورد توسط خود کشورهای صالح انجام می‌شود، در واقع سازمان ملل متحد یک ساختار مریض و ضدعدالت را در خود ایجاد کرده است. سازمان ملل متحد باید عدالت را پیشه کند، نباید هیچ حق وتویی به هیچ کشوری دهد، همه باید در مقابل عدالت انتخابی که در دنیا تحت عنوان سازمان ملل متحد تعریف شده، برابر باشند. موقعی که این بی‌عدالتی در ذات سازمان ملل وجود دارد، مطمئنا تصمیم‌گیری‌ها و امتیازاتی که رد و بدل می‌شود، بر اساس منافع سیاسی است و این وسط کشورهای ضعیف روز به روز ضعیف تر، فقیرتر و آسیب پذیرتر می‌شوند.
سازمان ملل متحد در دفاع از کشورهای مظلومی همانند فلسطین اجازه و جرعت ندارد که یک بیانیه مثبت صادر کند
محمدی با اشاره به تشکیل شورای امنیت گفت:از زمانی که شورای امنیت شکل گرفته، حتی یک جنگ در کشورهای عضو این شورا رخ نداده است. بیشتر جنگ‌ها در کشورهایی که در شرایط ضعیف‌تری بودند رخ داده است. متاسفانه سازمان ملل متحد در دفاع از کشورهای مظلومی همانند فلسطین اجازه و جرعت ندارد که یک بیانیه مثبت صادر کند.
وی ادامه داد: من فکر می کنم روز جهانی صلح باید روزی باشد که ساختار سازمان ملل اصلاح شود، آن روز روزی است که برابری بین کشورها ایجاد و برای همه مردم جهان صلح برقرار شود. اینکه منابع نفتی یا ذخایر معدنی کشورها دائم تحت تهاجم و غارت‌گری کشورهای عضو شورای امنیت است این موضوع چه مصداقی از صلح را می‌تواند متداعی به ذهن کند.
سازمان ملل باید در افکارش و رسالتش تجدید نظر کند، باید انسانیت را در محوریت دستور کار خودش و فعالیت‌هایش قرار دهد، عدالت را محور قرار دهد و برای همه کشورها بی طرفانه وارد میدان شود و نیروی صلح جهانی ایجاد کند نه نیروی خاص امنیتی و تحت نفوذ قدرت و اقتصاد.
روز جهانی صلح یک شرم بزرگ است| سازمان ملل این روز را حذف کند
این آسیب‌شناس بیان کرد: برای دنیای امروز این شرم آور است که روز جهانی صلح را گرامی بدارد در حالی که همین الان در ده‌ها نقطه‌ی جهان، جنگ در میان است. این شرم آور است که جهانی در بی عدالتی دارد می‌سوزد و انسان هایی دارند دست و پنجه نرم میکنند. وقتی که همچین شرایطی را در جهان داریم، دم زدن از روز جهانی صلح یک شرم بزرگ و یک لکه ننگ بزرگ بر چهره جهانی است. من توصیه می‌کنم که سازمان ملل این روز را حذف و روزی را روز جهانی صلح اعلام کند که ابتدا عدالت را در ساختار خودش ایجاد و برای همه ملت‌های دنیا برنامه‌ریزی کند و به جنگ‌ها پایان دهد.
شرم‌آورترین روزی که در دنیا نام‌گذاری شده، روز جهانی صلح است
رئیس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی ایران در پایان خاطرنشان کرد: امروزه کشورها بر اساس مدل سیاست‌گذاری که دارند هم اقتصاد جهان را نابود میکنند هم فقر را توسعه می‌دهند و هم ایدئولوژی را به بازی می‌گیرند. من باور دارم که شرم‌آورترین روزی که در دنیا نام‌گذاری شده، روز جهانی صلح است.
